پزشک معاینه ای انجام می دهد و سوالاتی در مورد حرکات روده کودک می پرسد. او ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را برای تشخیص یا رد بیماری هیرشپرونگ توصیه کند:

 

• اشعه ایکس شکم با استفاده از رنگ کنتراست. باریم یا رنگ کنتراست دیگری از طریق لوله مخصوصی که در رکتوم قرار داده شده است، وارد روده می شود. باریم پوشش روده را پر کرده و می‌پوشاند و شبح روشنی از روده بزرگ و راست روده ایجاد کند.

  تبلیغات

   

  کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

  تبلیغات و حمایت مالی

  • خط مشی
  • فرصت ها
  • انتخاب های تبلیغاتی

  اشعه ایکس اغلب تضاد واضحی را بین بخش باریک روده بدون عصب و بخش طبیعی اما اغلب متورم روده پشت آن نشان می دهد.

• اندازه گیری کنترل منطقه اطراف راست روده (مانومتری مقعدی). آزمایش مانومتری معمولاً روی کودکان بزرگتر و بزرگسالاان انجام می شود. پزشک یک بالون را در داخل راست روده باد می کند. در نتیجه عضله اطراف باید شل شود. اگر چنین نباشد، بیماری هیرشپرونگ می تواند علت آن باشد.
• نمونه برداشتن از بافت کولون برای آزمایش (بیوپسی). این مطمئن ترین راه برای تشخیص بیماری هیرشپرونگ است. نمونه بیوپسی را می توان با استفاده از یک دستگاه ساکشن جمع آوری کرد، سپس زیر میکروسکوپ بررسی کرد تا مشخص شود که آیا سلول های عصبی وجود دارند یا خیر.

رفتار

برای اکثر افراد، بیماری هیرشپرونگ با جراحی برای دور زدن بخشی از روده بزرگ که فاقد سلول های عصبی است، درمان می شود. دو راه برای انجام این کار وجود دارد: جراحی کششی یا جراحی استومی.

 

جراحی کششی

در این روش، پوشش قسمت بیمار روده بزرگ برداشته می شود. سپس، بخش طبیعی از داخل روده بزرگ کشیده شده و به مقعد متصل می شود. این کار معمولاً با استفاده از روش‌های کم تهاجمی (لاپاروسکوپی) از طریق مقعد انجام می‌شود.

 

جراحی استومی

در کودکانی که بسیار بیمار هستند، جراحی ممکن است در دو مرحله انجام شود.

ابتدا قسمت غیر طبیعی کولون برداشته می شود و قسمت بالا و سالم کولون به سوراخی که جراح در شکم کودک ایجاد می کند متصل می شود. سپس بدن، مدفوع را از طریق سوراخ خارج می کند و به کیسه ای می رود که به انتهای روده متصل می شود و از سوراخ شکم (استوما) بیرون زده است. این کار به بهبود بخش پایین روده بزرگ زمان می دهد.

 

هنگامی که کولون زمان لازم برای بهبودی پیدا کرد، روش دوم برای بستن استوما و اتصال بخش سالم روده به راست روده یا مقعد انجام می شود.

 

 

نتایج جراحی

پس از جراحی، اکثر کودکان قادر به دفع مدفوع از طریق مقعد هستند.

 

 

عوارض احتمالی که ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد عبارتند از:

 

• اسهال
• یبوست
• نشت مدفوع (بی اختیاری مدفوع)
• تاخیر در آموزش توالت
•  

همچنین کودکان پس از جراحی، به ویژه در سال اول، همچنان در معرض خطر ابتلا به عفونت روده (انتروکلیت) هستند. در صورت بروز هر یک از علائم و نشانه های انتروکولیت به پزشک مراجعه کنید، مانند:

 

• خونریزی از رکتوم
• اسهال
• تب
• شکم متورم
• استفراغ
•  

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر فرزند شما پس از جراحی برای بیماری هیرشپرونگ یبوست دارد، با پزشک خود در مورد اینکه آیا هر یک از موارد زیر را امتحان کنید یا خیر صحبت کنید:

• غذاهای با فیبر بالا سرو کنید. اگر کودک غذاهای جامد می‌خورد، از غذاهای پرفیبر استفاده کنید. غلات کامل، میوه ها و سبزیجات را پیشنهاد دهید و نان سفید و سایر غذاهای کم فیبر را محدود کنید. از آنجایی که افزایش ناگهانی غذاهای پرفیبر در ابتدا می تواند یبوست را بدتر کند، غذاهای پر فیبر را به آرامی به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید.

  اگر کودک هنوز غذاهای جامد نمی خورد، از پزشک در مورد شیر خشکی که ممکن است به رفع یبوست کمک کند، بپرسید. برخی از نوزادان ممکن است برای مدتی به لوله تغذیه نیاز داشته باشند.

• مایعات را افزایش دهید. فرزندتان را تشویق کنید که آب بیشتری بنوشد. اگر قسمتی یا تمام روده بزرگ کودک برداشته شود، ممکن است در جذب آب کافی دچار مشکل شود. نوشیدن آب بیشتر می‌تواند به کودک کمک کند هیدراته بماند، که ممکن است به کاهش یبوست کمک کند.
• فعالیت بدنی را تشویق کنید. فعالیت هوازی روزانه به حرکات منظم روده کمک می کند.
• ملین ها (فقط طبق دستور پزشک کودک). اگر کودک به افزایش فیبر، آب یا فعالیت بدنی پاسخ نمی‌دهد یا نمی تواند افزایش فیبر، آب یا فعالیت بدنی را تحمل کند، برخی ملین ها - داروهایی برای تشویق حرکات روده - ممکن است به رفع یبوست کمک کنند. از پزشک بپرسید که آیا باید به کودکتان ملین بدهید، چند بار باید این کار را انجام دهید و در مورد خطرات و فواید آن صحبت کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

بیماری هیرشپرونگ در بیمارستان پس از تولد تشخیص داده می شود یا بیماری دیرتر ظاهر می شود. اگر کودک علائمی دارد که شما را نگران می کند، به ویژه یبوست و شکم متورم، با پزشک خود صحبت کنید.

اگر علائم کودک شدید باشد، ممکن است به یک متخصص گوارش یا به بخش اورژانس ارجاع داده شوید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

هنگامی که قرار ملاقات می گذارید، از قبل بپرسید که آیا فرزند شما باید کاری انجام دهد، مانند ناشتا بودن برای یک آزمایش خاص. فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

علائم کودک ، از جمله موارد مربوط به حرکات روده - فراوانی، قوام، رنگ و درد مرتبط

 

• اطلاعات کلیدی پزشکی، از جمله سایر شرایطی که او دارد و سابقه پزشکی خانوادگی 
• تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کند و میزان آبی که در یک روز معمولی می‌نوشد.
• سوالاتی که باید از پزشک کودک خود بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعاتی را که به شما داده می شود به خاطر بسپارید.

 

در مورد بیماری هیرشپرونگ، سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی ممکن است باعث علائم کودک شود؟
• دلایل احتمالی دیگر چیست؟
• فرزند من به چه آزمایشاتی نیاز دارد؟
• بهترین اقدام چیست؟
• خطرات جراحی چیست؟
• آیا کودک من نیاز به رژیم غذایی دارد؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک چه انتطاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• علائم کودک از چه زمانی شروع شده؟
• آیا علائم بدتر شده است؟
• فرزند شما هر چند وقت یک بار مدفوع می کند؟
• آیا حرکات روده کودک دردناک است؟
• آیا مدفوع فرزندتان شل است؟ آیا آنها حاوی خون هستند؟
• آیا فرزند شما استفراغ کرده است؟
• آیا کودک به راحتی خسته می شود؟
• به نظر می رسد چه چیزی باعث بهبود علائم می شود؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
•